12 stycznia 2022 r. zmarł Robert Stando, reżyser filmów dokumentalnych, scenarzysta związany z Kłodzkiem. Informację o jego śmierci przekazało Muzeum Ziemi Kłodzkiej, z którym reżyser związany był przez wiele lat. Miał 91 lat.
Robert Stando (ur. 1931 r. w Berlinie, zm. 2022 r. w Warszawie) w latach 1946-1951 uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Chrobrego w Kłodzku. Był absolwentem Wydziału Reżyserii Filmowej PWSF w Łodzi (dyplom 1959 r.). Od 1957 do 1972 r. związany z Wytwórnią Filmów Dokumentalnych w Warszawie, a od 1973 r. z Wytwórnią Filmową „Czołówka”. Jeszcze jako student zrealizował dokumentalny obraz pt. „Miasto, które może zginąć”, pokazujący powojenną katastrofę budowlaną zabytkowej części Kłodzka i będący apelem o ratunek dla miasta. Film ten wyświetlany jest obecnie w Muzeum Ziemi Kłodzkiej na stałej wystawie „Z dziejów Kłodzka”.
Robert Stando jest autorem ponad stu filmów dokumentalnych, oświatowych i telewizyjnych, w tym obrazów o Kłodzku i ziemi kłodzkiej, m.in. „W murach” (1992), „To zło złotostockie” (1992), „Wzgórza lewińskie” (1996), „Oczy czasu” (1997), „Wilcza jama i okolice” (1999), „Most z żelaza” (2007). Jego twórczość dotyczyła problematyki wiejskiej, stosunków polsko-niemieckich, portretów i tematyki muzycznej. Reżyser nie unikał trudnych tematów, często prowokował. Wiele z jego filmów otrzymało nagrody i wyróżnienia na festiwalach filmowych, m.in. w 1960 r. w Obernhausen wyróżniono obraz „Muzyka nocą”, w 1964 r. w Lublinie nagrodę zdobył film – „Dr Krupik”, a w 1984 r. na Przeglądzie Filmów Politycznych w Łodzi obraz „Alarm dla pokoju”. Zamieszkały w Warszawie utrzymywał stały kontakt z Kłodzkiem uczestnicząc w jego życiu kulturalnym. W 1999 r. w uznaniu za zasługi dla miasta otrzymał Tytuł Honorowego Obywatela Kłodzka.
(Inf: Muzeum Ziemi Kłodzkiej)
Obnażył powojenną rzeczywistość czasów PRL-u
Jak ten czas leci